هوس برانگیز ترین خوراکی ها و غذاهای ایتالیایی

سخت ترین بخش غذا خوردن در ایتالیا این است که نمی توانید همه چیز را امتحان کنید. تعداد وعده های روزانه محدود، حجم معده محدود، اما تعداد خوراکی های ایتالیا که نباید از دست داد، نامحدود می باشند. چندین طول عمر زمان لازم دارید تا بهترین غذاهای ایتالیایی (بجز دسر و نوشیدنی ها) را امتحان کنید. به همین دلیل ما لیستی از تمام وعده هایی که گردشگران باید امتحان کنند (بدون در نظر گرفتن برش های گوشت و پنیرها) تدارک دیده ایم. در کنار هم، آن ها قلب و روح سنت های متنوع کشور ایتالیا را بازگو می کنند.

خوشمزه ترین خوراکی ها و  غذاهای ایتالیایی

1. پیتزا مارگاریتا (PIZZA MARGHERITA)

پیتزا مارگاریتا یکی از معروف ترین و خوشمزه ترین غذاهای ایتالیایی می باشد. با اینکه نان نازک با لایه ای از روغن و ادویه پیش از یکپارچگی ایتالیا نیز سرو می شد، امروزه غذایی به اندازه ی پیتزا (Pizza) معرف ایتالیا نمی باشد. پیتزا ساده و ارزان است و شما را سیر می کند؛ مخصوصا پیتزای نیپلز (Naples) که اولین بار سس گوجه را به پیتزا افزود.

زمانی که ملکه ی ایتالیا، «مارگاریتا»، در سال 1889 برای بازدید از شهر آمد، پس از دیدن آن که مردم مشغول خوردن پیتزا هستند، خواست این غذا را امتحان کند. آشپزی محلی برای وی پیتزایی آماده کرد که ترکیبی از سس گوجه، موزارلا و ریحان بود. امروزه به نام پیتزای مارگاریتا شهرت دارد. پیتزای مارگاریتا نمایانگر رنگ های پرچم ایتالیا نیز می باشد.

پیتزای ایتالیایی اساسا در 2 نوع خلاصه می شود: پیتزای ناپلی و پیتزای رومی (هرچند برخی ترکیبی از هر دو سرو می کنند). پیتزای ناپلی دارای لبه کلفت و پفکی می باشد. قطر این پیتزا کمتر است، زیرا خمیر آن با وردنه باز نشده است و احساس سیری به شما می دهد. پیتزای رومی دارای لبه ی نازک و کوچک است. این پیتزا دارای قطر بیشتر اما سبک تر می باشد.

2. بوتارگا (Bottarga)

تخم دودیِ موشِ دریا. چی؟! از این توضیح فراری نشوید، تنها راه توصیف «خاویار سیسیل / Sicilian Caviar» همین است. در فصل تابستان، در بخش جنوبی ایتالیا، تخم های ماهی گری مالتز (Gray Mullets) را در آورده، نمک زده، فشرده ساخته و سپس به مدت 6 ماه در هوای آزاد خشک می سازند.

نتیجه آن، مجموعه تخم هایی به رنگ کهربایی و نارنجی خونی می باشد. زمانی که در کنار پاستا سرو شود، مزه ای لذیذ، دودی و نمکی ایجاد می کند. در ابتدا که یخچال وجود نداشت، افراد تهی دست برای جلوگیری از خراب شدن مواد غذایی، بوتارگا (Bottarga) درست می کردند که امروزه به یکی از معروف ترین و لوکس ترین غذاهای دریایی ایتالیا تبدیل شده است. ما پیشنهاد می کنیم آن را بر روی پاستا تجربه کنید. یا برش های نازک آن را به همراه آب لیمو و روغن زیتون بخورید.

اخذ انواع ویزا توریستی، تحصیلی و کاری در evisa !

3. لازانیا (LASAGNA)

لازانیا (Lasagna) چندین لایه رشته ی پهن و نازک، پخته شده در فر می باشد. همانند اکثر غذاهای ایتالیایی، اساس آن بسیار دستخوش تغییر شده است، اما در زادگاه اولیه خود، امیلیا-رومانیا (Emilia-Romagna)، دستور پخت آن تغییر زیادی نداشته است. این غذا، زمانی مختص افراد تهی دست بوده، اما امروزه به غذایی غنی مملو از راگو یا سس گوشت تبدیل شده است.

در لازانیا اولیه، سس گوجه وجود نداشت (زیرا گوجه در قرن 16ام از دنیای جدید وارد ایتالیا شد)؛ مواد آن شامل راگو، سس بشامل و پنیر (معمولا پنیر موزارلا یا پارمیجانو یا ترکیبی از هر دوی آن ها) بود. امروزه، برخلاف اکثر غذاهای ایتالیایی، در راگوی سنتی لازانیا تنها کمی گوجه یا سس گوجه به کارگرفته می شود. این امر باعث افزایش طعم گوشت می شود.

4. استیک فیورنتینا (Florentine Steak)

«بیستیکا فورنتینا» یا استیک تی-بُن فیورنتینا (Florentine Steak)، شامل تمامی خصوصیات غذاهای ایتالیایی می باشد. بخشی مشخص از گوشت گاو، آماده شده به روشی محلی خاص. 

گوشت استیک فیورنتیانای عظیم از کمر گاو چیانینای توسکانی (با عرض حداقل 5 سانت) بریده شده است. سپس هر طرف به مدت 5 الی 7 دقیقه (بسته به ضخامت)، پخته شده تا لایه خارجی پخته و لایه داخلی خام باقی بماند. اصلا درخواست برای «پخت نیمه خوب» استیک نداشته باشید، این گوشت بیش از حد عریض است که حتی فکرش را هم بکنید.

با این حال استیک های فیورنتینای متعددی امروزه سرو می شوند و گوشت آن همیشه از یک گاو چیانینایی نیست. بسیاری از مردم فلورانس با اضافه شدن نژادهای مختلف به منو مشکلی ندارند، اما دیگران بر این باورند که عضله عظیم گاو چیانینایی دارای بهترین تی-بُن است. همچنین مردم فلورانس برش های گوشت واقع در نزدیکی قفسه سینه، فیله ی «بیستیکا نلا کستو / bistecca nella costola» را ترجیح می دهند، اما در توسکانی معمولا فیله «بیستیکا نل فیلتو / bistecca nel filetto»، از گوشت ناحیه پایین تر (گوشتی که در دهان آب می شود) را سرو می کنند.

گوشت هر بخشی که انتخاب کردید، بهتر است که در توسکانی، فلورانس یا حومه شهر آن را میل فرمایید. حجم این غذا معمولا زیاد بوده و مناسب برای 2 نفر می باشد.

5. ریبولیتا (Ribollita)

یکی دیگر از محبوب ترین غذاهای ایتالیایی ریبولیتا می باشد. سوپ ریبولیتا (Ribollita)، سوپ گیاهی غلیظ شده با نان، غذای محلی توسکانی است. صدها سال پیش افراد تهی دست بیشتر به نان دسترسی داشتند، به همین دلیل به جای گوشت در سوپ خود از نان استفاده می کردند. فصل پاییز بهترین زمان برای این سوپ بوده، زیرا سبزیجات تازه برداشت شده، بهترین طعم خود را دارند. این سوپ معمولا به عنوان پیش غذا سرو شده و بیانگر کیفیت مواد اولیه عالی است.

6. پولنتا (Polenta)

با اینکه ما پاستا را غذای اصلی سرتاسر ایتالیا می دانیم، اما غذای اصلی بخش شمالی ایتالیا پولنتا (Polenta) بوده است. این پوره ذرت که تقریبا همانند کوفته های جنوب آمریکا می باشد، در ابتدا از هرگونه نشاسته موجود؛ از جمله بلوط و گندم سیاه، درست می شد. با این حال در قرن 16ام که ذرت به آمریکا وارد شد، مواد اولیه اصلی پولنتا شد. با اینکه پولنتا تنوع بالای شکلی و جنسی پاستا را ندارد، اما تنوع بالای گوشت دارد. در زمان افت دما در شهرهایی مانند میلان، تورین و ونیز، پولنتا لذت بخش ترین غذا می باشد.

اخذ ویزای شینگن 2025 به صورت آنلاین !

7. اسوبوکو (Ossobuco)

اسوبوکو (Ossobuco)، خوشمزه ترین و محبوب ترین غذاهای ایتالیایی، با شهرتی جهانی، استخوانی در گوشت گوساله است که در آب گوشت و سبزیجات با دمای ملایم پخته شده تا بسیار نرم و لطیف شود. معمولا به همراه گرمولاتا (Gremolata) – پوست لیمو، سیر و جعفری – سرو می شود. با وجود شهرت این غذا (به معنای استخوان توخالی) به علت مدت پخت بالا (3 ساعت)، در منوی رستوران های کمی دیده می شود. این غذای لذیذ را از دست ندهید.

8. ریزوتوی (RISOTTO)

ریزوتوی از دیگر غذاهای ایتالیایی محبوب میان گردشگران است. بیشتر حجم نشاسته ی ایتالیا برنج است، که معمولا در ریزوتوی (Risotto) لوکس و خامه ای استفاده می شود. با اینکه ایتالیا بزرگترین تولید کننده برنج در اروپا می باشد، ایتالیایی ها کمترین مصرف کنندگان برنج می باشند. در این غذای ایتالیایی، برنج در آب گوشت همزده شده تا به شکلی سوپ مانند در آمده و مزه تمامی اجزای در هم ادغام می شود. معروف ترین نوع ریزوتو، ریزوتوی زعفرانی می باشد. زمانی که کارگران در حال ساخت کلیسای جامع میلان بودند، از زعفران برای پاکسازی لکه های شیشه های استفاده می کردند، تصمیم گرفتند به غذای خود زعفران اضافه کنند.

9. کورابنارا (CARBONARA)

ممکن است در ایتالیا غذایی جز پاستا نخورید. اما اگر یک نوع پاستای خاص وجود داشته باشد که نباید از دست بدهید، کورابنارا (Carbonara) می باشد. شاید مواد اولیه این غذا – اسپاگتی، تخم مرغ، پنیر پکورینو، کنجاله و فلفل سیاه – بسیار ساده باشند؛ اما یک عمر زمان می برد تا در پخت آن ماهر شوید. انواع متنوعی وجود دارند؛ آن هایی که با خامه سس خود را غلیظ می کنند یا به جای کنجاله از بیکن استفاده می کنند، اما اصل کاربونا مزه ای دیگر دارد. برای اطمینان از یافتن بهترین کاربونا، از افراد محلی آدرس بخواهید.

10. ترافل (Truffles)

ترافل (Truffles)، قارچی تند و کشنده، یکی از گران قیمت و پرطرفدارترین غذاهای جهان است. ایتالیا یکی از معدود کشورهایست که ترافل در آن به وفور یافت می شود. 2 نوع ترافل در ایتالیا وجود دارد، ترافل خوشبوی سفید و ترافل عادی تر مشکی رنگ.

از آنجایی که ترافل معمولا در آمبریا (Umbria)، توسکانی (Tuscany) و پیدمونت (Piedmont) رشد می کند، در پاییز برای ترافل تازه به آن منطقه بروید. در بقیه مدت سال ترافل یا وارداتی یا یخ زده بوده و مزه ای غیر قابل مقایسه با ترافل تازه دارد. اگر برای بار اول ترافل را امتحان می کنید، پاستای تازه به همراه برش های نازک ترافل بخورید. معمولا ترافل بر روی پاستا، ریزوتو و املت و یا در سس استیک استفاده می شوند.

راهنمای جامع و کامل دریافت وقت سفارت به صورت آنلاین !

11. فوکاچیا (Focaccia)

صدها نوع نان در ایتالیا پخته می شوند و قطعا بهترین آن ها نانی است که در نزدیکی محل اقامت شما پخته می شود. اما با این حال نباید بدون امتحان کردن چند نوع از نان های ایتالیایی آنجا را ترک کنید.

به عنوان مثال، شاید متوجه تفاوت مزه نان در توسکانی شده باشید. دلیل آن عدم استفاده از نمک است. زیرا در قدیم میان توسکانی و مناطق ساحلی دشمنی وجود داشته و جلوی ورود نمک به توسکانی گرفته شده بود. امروزه بهترین روش خوردن نان توسکانی، به همراه روغن زیتون و گیاهان یا نمک می باشد.

لیگوریا خانه ی این نان نازک معروف «فوکاچیا / Focaccia» می باشد. فوکاچیای سنتی بسیار شور و آغشته به روغن زیتون بوده و به صورت تکی یا ساندویچ مصرف می شد. معمولا روی آن رزماری، کدو سبز، پنیر و زیتون گذاشته می شود.

12. آرانچینی و ساپلی (Arancini)

سنتا آرانچینی (Arancini) در سیسیل و ساپلی (Supplì) در رم پخته می شوند. در زمان سفر به ایتالیا، حتما یکی از توپ های برنجی سرخ شده را امتحان کنید. این توپ های نشاسته ای در کافه ها، رستوران ها و دکه های دستفروشی در سرتاسر ایتالیا دیده می شوند. اما بهتر است با تفاوت آن ها آشنا باشید.

آرانچینی سیسیل معمولا بزرگتر بوده و شکل مخروطی یا دایره داشته و به معنی «پرتغال کوچک» می باشد. عموما در آن راگو، نوعی پنیر، با سبزیجاتی مانند نخود، قارچ یا بادمجان گذاشته می شود. ساپلی مختص رومیان بوده و عموما در پیتزا فروشی ها سرو می شود.

تکه بزرگ موزارلا در میان ساپلی وجود دارد و نام ملقب «تلفن» به این علت به آن داده شده است که وقتی آن را به دو نیم تقسیم می کنیم تار نازکی پنیر ذوب شده آن 2 را اتصال می دهد. با اینکه توپ های برنجی سرخ شده در سرتاسر ایتالیا سرو می شوند، از قبل سرخ شده و سپس روی حرارت قرار داده شده اند. اگر می خواهید آن را تازه میل فرمایید، حواستان باشد که جلوی خودتان سرخ شود.

13. قهوه (Italian coffee)

ایتالیا مقصد مناسب علاقه مندان به قهوه است. قهوه ایتالیایی (Italian coffee) مانند هیچ قهوه دیگری نیست. با اینکه برخی از گزینه های منو آشنا هستند، اما با آنچه قبلا خورده اید بسیار تفاوت دارند، به عنوان مثال اگر در ایتالیا «لاته» سفارش دهید، یک لیوان شیر برای شما آورده می شود.

در زمان قرون وسطی، شهر تریسته اولین بندر وارد کننده دانه های قهوه بوده است. امروزه هنوز قهوه ی بسیاری از برندها به این بندر وارد می شوند.

14. ژلاتو (Gelato)

سفر ایتالیایی بدون خوردن ژلاتو (Gelato) کامل نمی باشد! اگر وسوسه شدید یکی دو اسکوپ بستنی بخورید، این امری طبیعی است، مخصوصا در فصل تابستان.
با اینکه ژلاتو، بستنی ترجمه می شود، یک چیز نیستند. میزان چربی ژلاتو بین 4 تا 8 درصد بوده، اما بستنی 14 درصد چربی دارد. به این معنی که ژلاتو کمی گرم تر سرو شده و در دهان شما آب می شود.

تفاوت دیگر، ژلاتو تراکم بالاتری دارد. در بستنی معمولی هوا و آب اضافه شده تا حجم و وزن آن بالا برود. متاسفانه این کار از طعم بستنی می کاهد. این کار در ایتالیا غیرقانونی بوده و به همین دلیل ژلاتو بسیار شیرین و خوش مزه است. همچنین ژلاتوی خوب برای نگهداری طولانی مدت ساخته نشده است.

نحوه تشخیص ژلاتو ایتالیایی مرغوب چیست؟ قبل از خرید، به این نکات دقت کنید. رنگ آن را چک کنید (آیا رنگ طبیعی است یا روشنی نئونی دارد؟)، آیا طعم مورد نظر در این فصل موجود است (طعم هایی که مربوط به فصل هستند را انتخاب کنید)، همچنین از نحوه نگهداری آن اطمینان حاصل فرمایید. سینی های مملو از ژلاتو پف دار شاید بنظر زیبا باشند اما آن ها برای تزریق هوا، هم زده شده اند.

راهنمای کامل آماده سازی مدارک ویزا جهت اخذ سریع و آسان ویزا !

15. ترامیسو (Tiramisu)

پس از ژلاتوی ایتالیایی ترامیسو (Tiramisu)، بهترین دسر بعد از غذاهای ایتالیایی است. این شیرینی بدون نیاز به پختن، شامل لایه های نرم پنیر ماسکارپونه و لیدی فینگرهای خیس خورده در قهوه می باشد. این دسر از دهه 60 میلادی شهرت یافته و از قهوه، پنیر خامه ای و بیسکویت درست می شود. شاید نحوه درست کردن آن ساده باشد اما تمامی ترامیسوها مثل هم نمی باشند. در یک ترامیسو خوب از قهوه و پنیر کیفیت بالا استفاده می شود. خامه و سفیده تخم مرغ به پنیر ماسکارپنه اضافه شده و بافت آن را سبک تر می باشد.

16. دیجستیو (Digestivo)

دیجستو از خوشمزه ترین خوراکی های ایتالیایی می باشد. کلمه دبجستیو (Digestivo)، بیانگر یک نوشیدنی نیست، بلکه به نوعی نوشیدنی گفته می شود که بعد از وعده ای سنگین، با هدف آرامش معده میل می شود. قدمت این نوشیدنی ها به زمان قرون وسطی برمی گردد، زمانی که مردم سرتاسر اروپا به تاثیر پزشکی ترکیب الکل و شکر اعتقاد داشتند. با اینکه هنوز دکترها به تاثیر نوشیدنی سنگین پس از غذا اعتقاد ندارند، اگر پس از غذا یک نوشیدنی نخورید، تجربه ایتالیایی شما کامل نمی باشد. دیجستیو های معروف شامل: لمنچلو (limoncello)، گراپا (grappa)، آمرو (amaro)، سینار (cynar) و امارتو (amaretto) می باشند.

در این مقاله به بررسی 16 مورد از معروف ترین غذاهای ایتالیایی و خوراکی های ایتالیایی پرداختیم تا در سفر خود به ایتالیا حتما این غذاها و دسرهای خوشمزه را تست کنید.